Aan de oostkust van Costa Rica, nabij de grens met Panama, ligt het plaatsje Puerto Viejo. Het leven is er relaxt, de mensen zijn laid back en toeristen zijn er in overvloed te vinden. Één ding wat je eigenlijk niet mag missen als je in Puerto Viejo verblijft is om op een (huur)fiets te stappen en richting Manzanillo te fietsen, daarbij de prachtigste stranden tegenkomend. Tranquilo weliswaar, want het is negen van de tien keer warm en vochtig, dus benauwd. Maar tranquilo is naast de typisch Costa Ricaanse leus Pura Vida sowieso wel een motto in Puerto Viejo. Iedereen doet het kalmpjes aan. En die 28 km die het heen en terug is van Puerto Viejo naar Manzanillo, is meer dan goed te doen op je huurfiets. Tevens kun je vanuit Puerto Viejo prima met je eigen auto, of met het ov naar het rustiger Cahuita om daar het nationale park te bezoeken.

Hoe kom je er?
Vanuit San José is het ruim vier uur rijden naar Puerto Viejo en er zijn verscheidene mogelijkheden om er met het openbaar vervoer te komen, al duurt dit in de regel een stuk langer, maar het is ook een stuk goedkoper dan een auto huren. Wat ook mogelijk is, is om gebruik te maken van een shuttle service, zoals Caribe Shuttle. Weliswaar duurder dan het ov, maar ook sneller en comfortabeler.

Wij zijn vanaf Bocas del Toro in Panama naar Puerto Viejo gereisd door gebruik te maken van Caribe Shuttle. Vele reizigers pakken de grensovergang bij Sixaola om van Panama naar Costa Rica te gaan of andersom. In beide plaatsen is het goed toeven en afhankelijk van de drukte bij de grensovergang ben je met ongeveer 4 uur op de plaats van bestemming.

Ook kun je vanuit Bocas del Toro of Puerto Viejo met het ov naar de andere plaats reizen. Het ov is redelijk op elkaar afgestemd, maar het grote voordeel van een shuttle service vond ik de begeleiding. Mijn Spaans is niet heel denderend en met het ov moet je alles maar zelf uitzoeken, al lopen er meestal wel genoeg mensen die je kunnen helpen. Reis je met een shuttle service, dan ga je eerst met een boot van Bocas Town naar het vaste land van Panama. Daar stap je op een bus naar Sixaola, waar kort wordt uitgelegd waar je wat allemaal moet doen om de grens over te mogen. Soms worden er wat vragen gesteld, meestal moet je een retour ticket laten zien (niet in ons geval overigens) en dan krijg je een stempel in je paspoort. Vervolgens loop je over een brug de Rio Sixaola over, waarbij je de landsgrens oversteekt. In Costa Rica meld je je vervolgens weer in een hokje, krijg je weer een stempel en staat er wederom een shuttlebus voor je klaar. Je wordt vervolgens keurig bij je accommodatie afgezet. In ons geval maakte het weinig uit of we van Caribe Shuttle naar de accommodatie hadden moeten lopen of dat we voor de deur werden afgezet, want Caribe Shuttle was min of meer naast ons onderkomen gevestigd.

Let altijd even op of de datum klopt op de stempel en of je de juiste stempel hebt gekregen. Dus als je van Panama naar Costa Rica reist een stempel dat je Panama hebt verlaten en over de grens dat je Costa Rica in bent gekomen.

Puerto Viejo
In Puerto Viejo vind je allerlei soorten accommodaties. Van hostels en AirBnB’s, tot appartementen en hotels. De wat luxere en duurdere accommodaties zijn over het algemeen buiten Puerto Viejo gevestigd, zoals in het paar kilometer verderop gelegen Playa Cocles.

Wij verbleven in een kleinschalig complex; Caribbean Comfort (boek met korting middels actiecode). Het is gelegen in Puerto Viejo met alles wat je nodig hebt op loopafstand. De eigenaresse is vriendelijk en de 3 verschillende appartementen zijn prima in orde. Hou je niet zo van katten, dan is dit waarschijnlijk niet jouw accommodatie, want de huiskat is prominent aanwezig. Zoals overal in Costa Rica geldt dat je ook in Puerto Viejo moet oppassen voor gelegenheidsdieven. Het terras is omgeven door een stevig hek, idem geldt voor het raam in het appartement dat is voorzien van tralies, wat een veilig gevoel geeft.

Nu kort iets over het kleurige Puerto Viejo. Het is behoorlijk toeristisch. Ben je meer gesteld op wat meer rust en nog meer laid back, dan is het kleine Cahuita misschien eerder de plaats voor jou, maar ik vond Cahuita niet bepaald boeiend om eerlijk te zijn, het levendige en bruisende van Puerto Viejo sprak mij meer aan.

Naast accommodaties zijn er in Puerto Viejo genoeg mogelijkheden om uit eten te gaan. Van de goedkopere, maar meestal kwalitatief uitstekende Soda’s tot wat luxere restaurants. Van simpele cafés tot wat luxere bars. Van bakkerijen en ijssalons tot een plek waar je smoothies kunt halen. Ook zijn er verscheidene winkels, niet te vergelijken overigens met winkels in Nederland.

Wat is er te doen in en rondom Puerto Viejo?
Het voornaamste is STRAND. Hele mooie stranden ook nog eens.

Aan de noordkant, tegen Puerto Viejo aan ligt Playa Negra. Een strand met zwart(ig) zand. Het is heerlijk om al pootje badend door het water een stuk langs het strand te lopen. Denk overigens niet net zoals ik dat het wel mee zal vallen om met blote en natte voeten over het zand richting een omgevallen boom te lopen, om daar je sneakers weer aan te trekken, want het valt niet mee. Ook al is het zand niet pikzwart, het werd wel bizar heet onder mijn voeten en een volgende keer zal ik ongetwijfeld iets minder stoer doen.

Aan de andere kant van Puerto Viejo beginnen de paradijselijke stranden. Lichtgekleurd zand, vele wuivende palmen, prachtig blauw water en soms een heerlijk verkoelend windje.

Deze stranden kun je perfect bezoeken als je een fiets huurt (of een scooter of auto, maar Nederlands, dus een fiets) en op je gemakje richting Manzanillo fietst. Wij konden de fietsen bij onze accommodatie huren, maar ook in Puerto Viejo zijn verscheidene opties om fietsen, scooters of een auto te huren.

Sowieso is het leuker om te fietsen. Fout rijden is onmogelijk want er loopt slechts één weg naar het 14 kilometer verderop gelegen Manzanillo behoudens zijwegen die richting de stranden lopen (sommigen aangegeven met bordjes). De weg is rustig. Af en toe komt er een auto voorbij getuft, maar voornamelijk zie je anderen op de fiets of een scooter, terwijl boven je hoofd de apen voorbij slingeren en misschien spot je wel een luiaard! Die vallen overigens iets minder op dan de vaak luidruchtige en aanwezige apen. Er fladderen daarnaast allerlei bontgekleurde vlinders rond en wellicht zie je ook nog ergens een toekan chillen op een boomtak. Het kan allemaal.

Het grootste gedeelte van de rit is vlak, uitgezonderd één heuveltje. Die, in de hitte, op een fiets die eigenlijk net te klein is en geen versnellingen heeft, soms een maatje te groot kan zijn en meer aanvoelt als de Alpe d’Huez, of een andere col van de buitencategorie. Maar hoe tof is het als je toch boven weet te komen en dan naar beneden suist en de wind in je haren voelt?

Tussen Playa Cocles en Playa Chiquita ligt het Jaguar Rescue Center. Je kunt het haast niet missen, want rechts aan de weg, bij de afslag staat een groot bord. Het park is dagelijks geopend tussen 9.30 en 13.00 uur en middels een interessante en informatieve rondleiding (duur ca 1,5 uur) kom je veel te weten over de opgevangen dieren. Dit is dus absoluut geen dierentuin, maar een opvangcentrum waarbij het dierenwelzijn op de eerste plaats staat. Er worden allerlei dieren opgevangen. Van kleine kikkers en slangen, tot schildpadden, luiaarden, apen, krokodillen en jawel, jaguars. Het is bij voorkeur een tijdelijk tehuis voor zieke en gewonde dieren, maar ook jonge wezen worden er opgevangen. Zodra het mogelijk is, wordt een gezond dier weer in de natuur vrijgelaten. De dieren waarbij dat niet mogelijk is, worden permanent opgevangen in het Jaguar Rescue Center.

De entree prijs is met $22 per persoon vrij fors, maar bedenk je wel dat dat bedrag volledig ten goede komt aan de dieren. Bovendien wordt het park niet gesteund door overheidsgelden en zijn ze dus volledig afhankelijk van hun bezoekers en online gedane donaties.

Van de stranden die we bezocht hebben vond ik Playa Punta Uva het mooist. Een echt palmenstrand, zeewater van een heerlijke temperatuur en het was even puur genieten. Niet dat de andere stranden een teleurstelling waren, absoluut niet, maar Playa Punta Uva had net wat extra’s.

Tot slot kom je in Manzanillo aan, waar de weg ook eindigt. Aan het strand ligt een gestrand schip te vergaan, wat leuk is om even te zien, maar het doel is het uitkijkpunt bij Punta Manzanillo in het nationale park. Wij zijn tot het uitkijkpunt gelopen, maar je kunt ook nog verder het park in. Dat hebben wij niet gedaan, omdat we nog even naar het strand wilden en omdat er af en toe mensen worden overvallen in het park. Het was een risico dat wij niet wilden nemen, ook al was de kans dat er niks gebeurd was een stuk groter dan dat er wel wat gebeurd zou zijn.

Cahuita en het nationale park
Vanuit Puerto Viejo kun je ook eenvoudig naar Cahuita. Je kunt met eigen vervoer gaan, maar net zo makkelijk is het om de bus te pakken. Vanaf het busstation in Puerto Viejo kun je voor een paar cent een enkeltje kopen naar Cahuita.

Let wel op dat indien je wisselgeld krijgt, je het juiste bedrag terugkrijgt. Ze hebben er bij het busstation een handje van om toeristen te weinig wisselgeld terug te geven. Gelukkig is er met mijn hoofdrekenkwaliteiten niks mis, want ook wij waren de klos. Nadat mevrouw eerst de vermoorde onschuld speelde, kregen we uiteindelijk toch het juiste bedrag terug.

Waarom is de bus handig? Omdat het park twee ingangen heeft. Één aan de weg richting Cahuita en één in Cahuita zelf. Zo kun je van de ene ingang van het park naar de andere ingang lopen en dat scheelt een wandeling van een kilometer of drie langs de weg (of teruglopen door het park, maar dat is langer, want het pad is ruim 8 km lang).

Het park is dagelijks geopend tussen 8.00-16.00 uur en de toegang bedraagt $5 per persoon als je via de ingang bij Puerto Vargas het park betreedt. Pak je de ingang in Cahuita, dan geldt er een vrijwillige bijdrage.

Wij zijn zonder gids op pad geweest en hoewel een gids vermoedelijk meer had gespot, hebben wij hier toch flink wat dieren kunnen spotten, waaronder beide soorten luiaarden! Al bij het betreden van het park spotte ik een dier en tot op de dag van vandaag ben ik er nog niet achter gekomen wat het nou was. Zelfs met posters waarop allerlei dieren staan vermeld die voorkomen in Costa Rica. En ja, had ik dat willen weten, dan hadden we dus met een gids op pad gemoeten…

Het mooie aan het park is dat het niet alleen natuur is, maar ook strand. Begin je bij Puerto Vargas, dan loop je eerst tussen de begroeiing door, om uiteindelijk aan het witte zandstrand te eindigen. Daar kun je nog even relaxen en observeren hoe een wasbeer er met een zak chips vandoor gaat, waarna je nog even door Cahuita kunt lopen, eventueel iets kunt eten of drinken bij een restaurantje, waarna je bij het busstation de bus terug pakt naar Puerto Viejo.