In 2017 stond een trip door west Canada op de planning. Ik wilde daar al zo lang heen, want wow, die natuur! De bergen, de prachtige blauwe meren (het ene blauw is het andere niet), het relaxte van de Canadezen. Plannen maar dus!

Op naar Calgary gingen we en vanuit Calgary hadden we de geijkte route kunnen volgen richting Banff, maar natuurlijk moest ik weer van het gebaande pad af. Ik kwam een hike tegen die ik persé moest doen. En die hike was in Waterton Lakes National Park, op naar het zuiden, richting de Amerikaanse grens.

Vanaf Waterton Lakes ging de reis richting Revelstoke en Field. Vanuit Field hebben we Banff en omgeving verkend, om vervolgens af te reizen naar Jasper. Eerst weer een detour, want ik wilde persé naar de Crescent Falls. Een detour van ongeveer 140 km. Aangekomen bij de Crescent Falls, bleek dat het park net die ochtend werd geëvacueerd vanwege accuut bosbrand gevaar. Tja. Ach, het was in ieder geval wel lekker rustig op de weg naar de Crescent Falls! En dat betekent ook dat ik nog een keer terug moet.

Anyway, vanaf Jasper gingen we richting Clearwater Provincial Park om van daaruit richting Vancouver te rijden. Vancouver was de eindbestemming van de reis en na 2 volle dagen Vancouver verkend te hebben, zat de reis er alweer op.

Canada was echt onwijs mooi, maar ook onwijs druk, ondanks dat we net buiten het hoogseizoen gingen. Dat je door de toeristen Lake Louise niet meer kon zien, dat had ik wel verwacht, maar het was op vele plekken zo. En als je dan de rust van IJsland en Noorwegen gewend bent, dan is dit toch wel even schrikken. Je had hier bijna geen bezienswaardigheid voor jezelf. Misschien had het ook met het 150-jarig bestaan van Canada te maken, waardoor alle nationale parken gratis te bezichtigen waren, ik heb geen idee. Op zich was het allemaal prima te doen, maar iets minder druk had wel gemogen.

De blogberichten over Canada vind je hier!